Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi

1
Avrupa İnsan
Hakları Sözleşmesi
11. ve 14. Protokoller ile
değiştirilen metin
Avrupa Antlaşmaları Serisi, No. 5
2
Metne İlişkin Açıklama
1, 4, 6, 7, 12 ve 13 No.lu Protokoller
Sözleşme metni, 1 Haziran 2010 tarihinde yürürlüğe giren 14 No.lu
Protokol’ün (Avrupa Konseyi Antlaşmaları Serisi (AKAS) No. 194)
düzenlemelerine uygun olarak değiştirilmiş haliyle sunulmaktadır.
Sözleşme metni, daha önceden, 21 Eylül 1970’te yürürlüğe giren 3
No.lu Protokol’ün (AKAS) No. 45), 20 Aralık 1971’de yürürlüğe giren
5 No.lu Protokol’ün (AKAS No. 55) ve 1 Ocak 1990’da yürürlüğe
giren 8 No.lu Protokol’ün (AKAS No. 118) düzenlemelerine uygun
olarak değiştirilmiş olup, 2 No.lu Protokolün (AKAS No. 44) metnini
de kapsamaktaydı. 5. maddesinin 3. fıkrası uyarınca bu Protokol,
yürürlüğe girdiği 21 Eylül 1970’ten bu yana Sözleşmenin ayrılmaz
parçası sayılmaktaydı. Anılan Protokollerle değiştirilen veya eklenen
tüm hükümlerin yerini, yürürlüğe girdiği 1 Kasım 1998 tarihinden
itibaren 11 No.lu Protokol (AKAS No. 155) almıştır. Bu tarih
itibariyle, 1 Ekim 1994’te yürürlüğe giren 9 No.lu Protokol (AKAS
No. 140) yürürlükten kalkmış, 10 No.lu Protokol (AKAS No. 146) de
konusuz kalmıştır.
Sözleşme ile protokollerinin imza ve onaylanmalarına ilişkin son
durum ile yapılan beyanlar ve konulan çekincelerin tam listesine
http://conventions.coe.int adresinden erişelibilir.
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Yazı İşleri Müdürlüğü
Haziran 2010
Bu metnin aslına uygun, resmi dili İngilizce ve Fransızca olup,
Türkçe’ye tercümesi bilgilendirme amacı ile hazırlanmıştır.
3
İçindekiler
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına
İlişkin Sözleşme........................................................sayfa 5
Protokol.................................................................sayfa 32
Protokol No. 4.......................................................sayfa 35
Protokol No. 6.......................................................sayfa 39
Protokol No. 7.......................................................sayfa 43
Protokol No. 12.....................................................sayfa 49
Protokol No. 13.....................................................sayfa 53
4
5
İnsan Hakları ve Temel
Özgürlüklerin Korunmasına
İlişkin Sözleşme
Roma 4 Kasım 1950
Aşağıda imzası bulunan Avrupa Konseyi üyesi hükümetler,
Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından 10 Aralık
1948’de ilan edilen İnsan Hakları Evrensel Bildirisi’ni,
bu bildirinin, açıkladığı hakların evrensel ve etkin olarak tanınmalarını
ve uygulanmalarını sağlamayı hedef aldığını,
Avrupa Konseyi’nin amacının, üyeleri arasında daha sıkı bir
birlik oluşturmak olduğunu ve insan hakları ile temel özgürlüklerin
korunması ve geliştirilmesinin bu amaca ulaşma yollarından
biri olduğunu göz önüne alarak,
dünyada barış ve adaletin asıl temelini oluşturan ve korunması
öncelikle, bir yandan gerçekten demokratik bir siyasal
rejime, diğer yandan da insan hakları konusunda ortak bir
anlayış ve ortaklaşa saygı esasına bağlı olan bu temel özgürlüklere
derin bağlılıklarını bir kez daha tekrarlayarak,
aynı inancı taşıyan ve siyasal gelenekler, idealler, özgürlüklere
saygı ve hukukun üstünlüğü konularında ortak bir mirası
paylaşan Avrupa devletlerinin hükümetleri sıfatıyla, Evrensel
Bildiri’de yer alan bazı hakların ortak güvenceye bağlanmasını
sağlama yolunda ilk adımları atmaya kararlı olarak,
aşağıdaki konularda anlaşmışlardır:
6
Madde 1
İnsan haklarına saygı yükümlülüğü
Yüksek Sözleşmeci Taraflar kendi yetki alanları içinde bulunan
herkesin, bu Sözleşme’nin birinci bölümünde açıklanan
hak ve özgürlüklerden yararlanmalarını sağlarlar.
Bölüm I
Hak ve Özgürlükler
Madde 2
Yaşam hakkı
1. Herkesin yaşam hakkı yasayla korunur. Yasanın ölüm
cezası ile cezalandırdığı bir suçtan dolayı hakkında mahkemece
hükmedilen bu cezanın infaz edilmesi dışında, hiç
kimsenin yaşamına kasten son verilemez.
2. Ölüm, aşağıdaki durumlardan birinde mutlak zorunlu
olanı aşmayacak bir güç kullanımı sonucunda meydana gelmişse,
bu maddenin ihlaline neden olmuş sayılmaz:
a) Bir kimsenin yasa dışı şiddete karşı korunmasının
sağlanması;
b) Bir kimsenin usulüne uygun olarak yakalanmasını
gerçekleştirme veya usulüne uygun olarak tutulu bulunan
bir kişinin kaçmasını önleme;
c) Bir ayaklanma veya isyanın yasaya uygun olarak
bastırılması
Madde 3
İşkence yasağı
Hiç kimse işkenceye veya insanlık dışı ya da aşağılayıcı muamele
veya cezaya tabi tutulamaz.
7
Madde 4
Kölelik ve zorla çalıştırma yasağı
1. Hiç kimse köle ya da kul durumunda tutulamaz
2. Hiç kimse zorla çalıştırılamaz ve zorunlu çalışmaya tabi
tutulamaz.
3. Aşağıdaki haller, bu madde anlamında “zorla çalıştırma
ya da zorunlu çalışma” sayılmaz:
a) Bu Sözleşme’nin 5. maddesinde öngörülen koşullara
uygun olarak tutulu bulunan bir kimseden, tutulu bulunduğu
sırada veya şartlı tahliyeden yararlandığı süre
içinde olağan olarak yapması istenilen bir iş;
b) Askeri nitelikli herhangi bir hizmet veya vicdanî reddin
meşru sayıldığı ülkelerde, vicdanî reddi seçen kişilere
zorunlu askerlik hizmeti yerine gördürülebilecek başkaca
bir hizmet;
c) Toplumun hayat veya refahını tehdit eden kriz veya
afet hallerinde gerekli görülen her hizmet;
d) Olağan yurttaşlık yükümlülükleri kapsamına giren
her türlü çalışma veya hizmet.
Madde 5
Özgürlük ve güvenlik hakkı
1. Herkes özgürlük ve güvenlik hakkına sahiptir. Aşağıda
belirtilen haller dışında ve yasanın öngördüğü usule uygun
olmadan hiç kimse özgürlüğünden yoksun bırakılamaz:
a) Kişinin, yetkili bir mahkeme tarafından verilmiş mahkumiyet
kararı sonrasında yasaya uygun olarak tutulması;
8
b) Kişinin, bir mahkeme tarafından yasaya uygun olarak
verilen bir karara uymaması sebebiyle veya yasanın
öngördüğü bir yükümlülüğün uygulanmasını sağlamak
amacıyla yasaya uygun olarak yakalanması veya tutulması;
c) Kişinin bir suç işlediğinden şüphelenmek için inandırıcı
sebeplerin bulunduğu veya suç işlemesine ya da
suçu işledikten sonra kaçmasına engel olma zorunluluğu
kanaatini doğuran makul gerekçelerin varlığı halinde,
yetkili adli merci önüne çıkarılmak üzere yakalanması ve
tutulması;
d) Bir küçüğün gözetim altında eğitimi için usulüne uygun
olarak verilmiş bir karar gereği tutulması veya yetkili
merci önüne çıkarılmak üzere yasaya uygun olarak tutulması;
e) Bulaşıcı hastalıkların yayılmasını engellemek amacıyla,
hastalığı yayabilecek kişlerin, akıl hastalarının, alkol
veya uyuşturucu madde bağımlılarının veya serserilerin
yasaya uygun olarak tutulması;
f) Kişinin, usulüne aykırı surette ülke topraklarına girmekten
alıkonması veya hakkında derdest bir sınır dışı
ya da iade işleminin olması nedeniyle yasaya uygun olarak
yakalanması veya tutulması;
2. Yakalanan her kişiye, yakalanma nedenlerinin ve kendisine
yöneltilen her türlü suçlamanın en kısa sürede ve anladığı
bir dilde bildirilmesi zorunludur.
3. İşbu maddenin 1.c fıkrasında öngörülen koşullar uyarın9
ca yakalanan veya tutulan herkesin derhal bir yargıç veya
yasayla adli görev yapmaya yetkili kılınmış sair bir kamu
görevlisinin önüne çıkarılması zorunlu olup, bu kişi makul
bir süre içinde yargılanma ya da yargılama süresince serbest
bırakılma hakkına sahiptir. Salıverilme, ilgilinin duruşmada
hazır bulunmasını sağlayacak bir teminat şartına bağlanabilir.
4. Yakalama veya tutulma yoluyla özgürlüğünden yoksun
kılınan herkes, tutulma işleminin yasaya uygunluğu hakkında
kısa bir süre içinde karar verilmesi ve, eğer tutulma yasaya
aykırı ise, serbest bırakılması için bir mahkemeye başvurma
hakkına sahiptir.
5. Bu madde hükümlerine aykırı bir yakalama veya tutma
işleminin mağduru olan herkes tazminat hakkına sahiptir.
Madde 6
Adil yargılanma hakkı
1. Herkes davasının, medeni hak ve yükümlülükleriyle ilgili
uyuşmazlıklar ya da cezai alanda kendisine yöneltilen suçlamaların
esası konusunda karar verecek olan, yasayla kurulmuş,
bağımsız ve tarafsız bir mahkeme tarafından, kamuya
açık olarak ve makul bir süre içinde görülmesini isteme hakkına
sahiptir. Karar alenî olarak verilir. Ancak, demokratik
bir toplum içinde ahlak, kamu düzeni veya ulusal güvenlik
yararına, küçüklerin çıkarları veya bir davaya taraf olanların
özel hayatlarının gizliliği gerektirdiğinde veyahut, aleniyetin
adil yargılamaya zarar verebileceği kimi özel durumlarda ve
mahkemece bunun kaçınılmaz olarak değerlendirildiği ölçüde,
duruşma salonu tüm dava süresince veya kısmen basına
ve dinleyicilere kapatılabilir.
10
2. Bir suç ile itham edilen herkes, suçluluğu yasal olarak
sabit oluncaya kadar masum sayılır.
3. Bir suç ile itham edilen herkes aşağıdaki asgari haklara
sahiptir:
a) Kendisine karşı yöneltilen suçlamanın niteliği ve sebebinden
en kısa sürede, anladığı bir dilde ve ayrıntılı
olarak haberdar edilmek;
b) Savunmasını hazırlamak için gerekli zaman ve kolaylıklara
sahip olmak;
c) Kendisini bizzat savunmak veya seçeceği bir müdafinin
yardımından yararlanmak; eğer avukat tutmak için
gerekli maddî olanaklardan yoksun ise ve adaletin yerine
gelmesi için gerekli görüldüğünde, resen atanacak bir
avukatın yardımından ücretsiz olarak yararlanabilmek;
d) İddia tanıklarını sorguya çekmek veya çektirmek,
savunma tanıklarının da iddia tanıklarıyla aynı koşullar
altında davet edilmelerinin ve dinlenmelerinin sağlanmasını
istemek;
e) Mahkemede kullanılan dili anlamadığı veya konuşamadığı
takdirde bir tercümanın yardımından ücretsiz
olarak yararlanmak.
Madde 7
Kanunsuz ceza olmaz
1. Hiç kimse, işlendiği zaman ulusal veya uluslararası hukuka
göre suç oluşturmayan bir eylem veya ihmalden dolayı
suçlu bulunamaz. Aynı biçimde, suçun işlendiği sırada uygulanabilir
olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez.
2. Bu madde, işlendiği zaman uygar uluslar tarafından tanınan
genel hukuk ilkelerine göre suç sayılan bir eylem veya
11
ihmalden suçlu bulunan bir kimsenin yargılanmasına ve cezalandırılmasına
engel değildir.
Madde 8
Özel ve aile hayatına saygı hakkı
1. Herkes özel ve aile hayatına, konutuna ve yazışmasına
saygı gösterilmesi hakkına sahiptir.
2. Bu hakkın kullanılmasına bir kamu makamının müdahalesi,
ancak müdahalenin yasayla öngörülmüş ve demokratik
bir toplumda ulusal güvenlik, kamu güvenliği, ülkenin
ekonomik refahı, düzenin korunması, suç işlenmesinin
önlenmesi, sağlığın veya ahlakın veya başkalarının hak ve
özgürlüklerinin korunması için gerekli bir tedbir olması durumunda
söz konusu olabilir.
Madde 9
Düşünce, vicdan ve din özgürlüğü
1. Herkes düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne sahiptir; bu
hak, din veya inanç değiştirme özgürlüğü ile tek başına veya
topluca, kamuya açık veya kapalı ibadet, öğretim, uygulama
ve ayin yapmak suretiyle dinini veya inancını açıklama özgürlüğünü
de içerir.
2. Din veya inancını açıklama özgürlüğü, sadece yasayla
öngörülen ve demokratik bir toplumda kamu güvenliğinin,
kamu düzeninin, genel sağlık veya ahlakın ya da başkalarının
hak ve özgürlüklerinin korunması için gerekli sınırlamalara
tabi tutulabilir.
Madde 10
İfade özgürlüğü
1. Herkes ifade özgürlüğü hakkına sahiptir. Bu hak, kamu
makamlarının müdahalesi olmaksızın ve ülke sınırları göze12
tilmeksizin, kanaat özgürlüğünü ve haber ve görüş alma ve
de verme özgürlüğünü de kapsar. Bu madde, Devletlerin
radyo, televizyon ve sinema işletmelerini bir izin rejimine
tabi tutmalarına engel değildir.
2. Görev ve sorumluluklar da yükleyen bu özgürlüklerin
kullanılması, yasayla öngörülen ve demokratik bir toplumda
ulusal güvenliğin, toprak bütünlüğünün veya kamu güvenliğinin
korunması, kamu düzeninin sağlanması ve suç
işlenmesinin önlenmesi, sağlığın veya ahlakın, başkalarının
şöhret ve haklarının korunması, gizli bilgilerin yayılmasının
önlenmesi veya yargı erkinin yetki ve tarafsızlığının güvence
altına alınması için gerekli olan bazı formaliteler, koşullar, sınırlamalar
veya yaptırımlara tabi tutulabilir.
Madde 11
Toplantı ve dernek kurma özgürlüğü
1. Herkes barışçıl olarak toplanma ve dernek kurma hakkına
sahiptir. Bu hak, çıkarlarını korumak amacıyla başkalarıyla
birlikte sendikalar kurma ve sendikalara üye olma hakkını
da içerir.
2. Bu hakların kullanılması, yasayla öngörülen ve demokratik
bir toplum içinde ulusal güvenliğin, kamu güvenliğinin
korunması, kamu düzeninin sağlanması ve suç işlenmesinin
önlenmesi, sağlığın veya ahlakın veya başkalarının hak ve
özgürlüklerinin korunması için gerekli olanlar dışındaki sınırlamalara
tabi tutulamaz. Bu madde, silahlı kuvvetler, kolluk
kuvvetleri veya devlet idaresi mensuplarınca yukarda anılan
haklarını kullanılmasına meşru sınırlamalar getirilmesine engel
değildir.
13
Madde 12
Evlenme hakkı
Evlenme çağına gelen her erkek ve kadın, bu hakkın kullanımını
düzenleyen ulusal yasalara uygun olarak evlenme ve
aile kurma hakkına sahiptir.
Madde 13
Etkili başvuru hakkı
Bu Sözleşme’de tanınmış olan hak ve özgürlükleri ihlal edilen
herkes, söz konusu ihlal resmi bir hizmetin ifası için davranan
kişiler tarafından gerçekleştirilmiş olsa dahi, ulusal bir
merci önünde etkili bir yola başvurma hakkına sahiptir.
Madde 14
Ayrımcılık yasağı
Bu Sözleşme’de tanınan hak ve özgürlüklerden yararlanma,
cinsiyet, ırk, renk, dil, din, siyasal veya diğer kanaatler, ulusal
veya toplumsal köken, ulusal bir azınlığa aidiyet, servet,
doğum başta olmak üzere herhangi başka bir duruma dayalı
hiçbir ayrımcılık gözetilmeksizin sağlanmalıdır.
Madde 15
Olağanüstü hallerde yükümlülükleri askıya alma
1. Savaş veya ulusun varlığını tehdit eden başka bir genel
tehlike halinde her Yüksek Sözleşmeci Taraf, durumun
kesinlikle gerektirdiği ölçüde ve uluslararası hukuktan doğan
başka yükümlülüklere ters düşmemek koşuluyla, bu
Sözleşme’de öngörülen yükümlülüklere aykırı tedbirler alabilir.
14
2. Yukarıdaki hüküm, meşru savaş fiilleri sonucunda meydana
gelen ölüm hali dışında 2. maddeye, 3. ve 4. maddeler
(fıkra 1) ile 7. maddeye aykırı tedbirlere cevaz vermez.
3. Aykırı tedbirler alma hakkını kullanan her Yüksek Sözleşmeci
Taraf, alınan tedbirler ve bunları gerektiren nedenler
hakkında Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne tam bilgi verir.
Bu Yüksek Sözleşmeci Taraf, sözü geçen tedbirlerin yürürlükten
kalktığı ve Sözleşme hükümlerinin tekrar tamamen
geçerli olduğu tarihi de Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne
bildirir.
Madde 16
Yabancıların siyasal etkinliklerinin kısıtlanması
10, 11 ve 14. maddelerin hiçbir hükmü, Yüksek Sözleşmeci
Taraflar’a yabancıların siyasal etkinliklerine kısıtlama getirmelerini
yasakladığı anlamında değerlendirilemez.
Madde 17
Hakları kötüye kullanma yasağı
Bu Sözleşme’deki hiçbir hüküm, bir devlete, topluluğa veya
kişiye, Sözleşme’de tanınan hak ve özgürlüklerin yok edilmesi
veya bunların Sözleşme’de öngörülmüş olandan daha
geniş ölçüde sınırlandırılmalarını amaçlayan bir etkinliğe girişme
ya da eylemde bulunma hakkı verdiği biçiminde yorumlanamaz.
Madde 18
Haklara getirilecek kısıtlanmaların sınırlanması
Anılan hak ve özgürlüklere bu Sözleşme hükümleri ile izin
verilen kısıtlamalar öngörüldükleri amaç dışında uygulanamaz.
15
Bölüm II
Avrupa İnsan Hak ları Mahkemesi
Madde 19
Mahkeme’nin kuruluşu
Bu Sözleşme ve protokolleri gereği Yüksek Sözleşmeci
Taraflar’a yüklenilen taahhütlere uyulmasını sağlamak için,
bundan böyle “Mahkeme” olarak anılacak bir Avrupa İnsan
Hakları Mahkemesi kurulmuştur. Mahkeme devamlı görev
yapar.
Madde 20
Yargıç sayısı
Mahkeme, Yüksek Sözleşmeci Taraflar’ın sayısına eşit sayıda
yargıçtan oluşur.
Madde 21
Görev için aranan koşullar
1. En üstün ahlaki vasıflarla donanmış olması gereken yargıçlar,
yüksek yargısal görevleri icra için gerekli niteliklere
sahip veya alanında uzmanlığı herkesçe malum hukukçu olmalıdırlar.
2. Yargıçlar Mahkeme’ye kendi adlarına katılırlar.
3. Yargıçlar görev süreleri içinde bağımsızlık, tarafsızlık ve
tam gün çalışma esasına dayalı bir görevin gerektirdiği hazır
bulunma koşulları ile bağdaşmayan hiçbir görev üstlenemezler;
bu fıkranın uygulanmasından doğabilecek her sorun
Mahkeme‘ce karara bağlanır.
16
Madde 22
Yargıçların seçimi
Yargıçlar, her Yüksek Sözleşmeci Taraf adına, beher Yüksek
Sözleşmeci Tarafın sunacağı üç adaylık liste üzerinden Parlamenterler
Meclisi tarafından oy çokluğu ile seçilirler.
Madde 23
Görev süreleri ve görevden alınma
1. Yargıçlar dokuz yıllık bir süre için seçilirler. Tekrar seçilmeleri
mümkün değildir.
2. Yargıçların görev süreleri 70 yaşına ulaştıklarında sona
erer.
3. Yargıçlar, yerlerine başkası seçilinceye kadar görevlerini
sürdürürler. Buna karşılık, daha evvelce katılmış oldukları
davalara, görevleri sona erdikten sonra da bakmaya devam
ederler.
4. Bir yargıç, diğer yargıçlar tarafından üçte iki çoğunluk ile
alınmış ve yargıçlık için gerekli koşulları artık taşımadığına
dair bir karar olmadıkça, görevden alınamaz.
Madde 24
Yazı İşleri Müdürlüğü ve Raportörler
1. Mahkeme nezdinde, görev ve kuruluşu Mahkeme içtüzüğünde
belirlenen bir Yazı İşleri Müdürlüğü bulunur.
2. Tek yargıç düzeninde çalıştığında Mahkeme’ye, Mahkeme
Başkanı’nın otoritesi altında görev yapan raportörler
yardım eder. Raportörler, Mahkeme Yazı İşleri Müdürlüğü
mensubudur.
17
Madde 25
Mahkeme Genel Kurulu
Genel Kurul halinde toplanan Mahkeme,
a) üç yıllık bir süre için başkanını ve bir veya iki başkan
yardımcısını seçer; bu kişilerin tekrar seçilmeleri mümkündür;
b) belirli süreler için Daire’ler oluşturur;
c) Daire başkanlarını seçer; bu kişilerin tekrar seçilmeleri
mümkündür;
d) Mahkeme içtüzüğünü kabul eder;
e) Yazı İşleri Müdürü’nü ve bir veya birden fazla Müdür
yardımcısını seçer;
f) 26. maddenin 2. fıkrası uyarınca talepte bulunur.
Madde 26
Tek Yargıç, Komite, Daire ve Büyük Daire Heyetleri
1. Mahkeme, önüne gelen başvuruları incelemek üzere tek
yargıç, üç yargıçlı komite, yedi yargıçlı Daire ve onyedi yargıçlı
Büyük Daire düzeninde toplanır. Daireler, belirli bir süre
için komiteleri kurarlar.
2. Mahkeme Genel Kurulu’nun talebi üzerine, Bakanlar
Komitesi, Daire yargıçlarının sayısını, oybirliği ile alacağı bir
kararla ve belirli bir süre için, beşe düşürebilir.
3. Tek yargıç düzeninde görev alan yargıç, adına seçilmiş
bulunduğu Yüksek Sözleşmeci Taraf aleyhine yapılmış hiçbir
başvuruyu inceleyemez.
4. Uyuşmazlığa taraf olan Yüksek Sözleşmeci Taraf adına
seçilmiş olan yargıç, Daire ve Büyük Daire’nin doğal üyesidir.
Bu yargıcın yokluğunda veya görev almasının müm18
kün olmadığı durumlarda, ilgili Taraf’ın önceden sunacağı
listeden Mahkeme Başkanı’nca seçilen bir kişi yargıç sıfatıyla
görev alır.
5. Büyük Daire’de ayrıca Mahkeme başkanı, başkan yardımcıları,
Daire başkanları ve Mahkeme içtüzüğüne göre
belirlenecek diğer yargıçlar yer alırlar. Bir dava 43. madde
uyarınca Büyük Daire’ye gönderildiğinde, kararı veren Dairenin
başkanı ile ilgili Yüksek Sözleşmeci Taraf adına yer almış
yargıç dışındaki hiçbir Daire yargıcı Büyük Daire’de yer
alamaz.
Madde 27
Tek Yargıcın yetkileri
1. Tek yargıç, 34. maddeye uygun olarak Mahkeme’ye yapılan
bir başvurunun kabul edilemez olduğuna veya işlemden
kaldırılmasına, eğer böyle bir karar ek inceleme gerekmeksizin
alınabilecek ise, karar verebilir.
2. Verilen karar kesindir.
3. Tek yargıç, eğer bir başvurunun kabul edilmez olduğuna
veya işlemden kaldırılmasına karar vermez ise, ek inceleme
için bunu bir komite ya da Daire’ye gönderir.
Madde 28
Komitelerin yetkileri
1. Bir komite, oybirliği ile, 34. maddeye uygun olarak önüne
gelen bir bireysel bir başvurunun,
a) kabul edilemez olduğuna veya işlemden kaldırılmasına,
eğer böyle bir karar ek inceleme gerekmeksizin alınabilecek
ise, karar verebilir; veya
b) davadaki temel sorun, Sözleşme ve Protokollerinin
uygulanması veya yorumlanması ile ilgili olup, zaten
19
Mahkeme’nin yerleşik içtihadının konusu ise, davayı kabul
edilebilir bulabilir ve aynı zamanda davanın esasına
ilişkin karar verebilir.
2. 1. fıkrada belirtilen kabul edilebilirlik kararı ile esasa ilişkin
karar kesindir.
3. Uyuşmazlığın tarafı olan Yüksek Sözleşmeci Taraf adına
seçilmiş yargıç, eğer komitenin üyesi değilse, komite, usulün
her aşamasında, o yargıcı üyelerinden birinin yerine geçmek
üzere bünyesine davet edebilir. Bunun için, söz konusu
Taraf’ın 1. b) bendinde belirtilen usulün uygulanmasına
itiraz etmiş olup olmadığı durumu dahil, ilgili tüm unsurları
dikkate alır.
Madde 29
Daire’lerin kabul edilebilirliğe ve esasa ilişkin
kararları
1. 27 veya 28. madde uyarınca herhangi bir karar ya da
28. madde çerçevesinde esasa ilişkin herhangi bir karar verilmediği
durumlarda, bir Daire 34. maddeye uygun olarak
yapılan bireysel başvuruların kabul edilebilirliği ve esası hakkında
kararı verir. Kabul edilebilirlik konusundaki karar ayrı
olarak da alınabilir.
2. Bir Daire 33. madde uyarınca yapılan devlet başvurularının
kabul edilebilirliği ve esası hakkında kararı verir. Mahkeme,
istisnai durumlarda aksine karar vermedikçe, kabul
edilebilirliğe ilişkin kararlar ayrı olarak alınır.
Madde 30
Büyük Daire lehine dosyadan elçekme
Eğer Daire önünde görülmekte olan dava, Sözleşme ve Protokollerinin
yorumu konusunda ciddi bir sorun doğuruyorsa
ya da bir sorunun çözümü Mahkeme tarafından daha ön20
ceden verilmiş bir karar ile çelişme yaratabilecekse, Daire,
daha karar vermemiş olmak kaydıyla, başvurudan elçekerek
dosyayı Büyük Daire’ye gönderebilir, meğer ki, taraflardan
biri buna itiraz etsin.
Madde 31
Büyük Daire’nin yetkileri
Büyük Daire,
a) 33. madde uyarınca yapılan başvurular ile 34. madde
uyarınca yapılıp bir Daire tarafından 30. madde gereği
kendisine gönderilen veya 43. madde gereği önüne gelen
başvurular hakkında karar verir;
b) 46. maddenin 4. fıkrası çerçevesinde Bakanlar Komitesi
tarafından kendisine sunulan sorunlar konusunda
karar verir; ve
c) 47. madde uyarınca önüne gelen görüş bildirme taleplerini
inceler.
Madde 32
Mahkeme’nin yargı yetkisi
1. Mahkeme’nin yargı yetkisi, 33, 34, 46 ve 47. maddelerde
belirlenen koşullar uyarınca kendisine sunulan, bu
Sözleşme’nin ve Protokollerinin yorumu ve uygulanmasına
ilişkin tüm sorunları kapsar.
2. Mahkeme’nin yetkili olup olmadığı hakkında ihtilaf durumunda,
kararı Mahkeme verir.
Madde 33
Devletlerarası başvurular
Her Yüksek Sözleşmeci Taraf, diğer bir Yüksek Sözleşmeci
Taraf’a karşı Sözleşme ve Protokollerinin hükümlerinin ihlali
iddiası ile Mahkeme’ye başvurabilir.
21
Madde 34
Bireysel başvurular
Bu Sözleşme veya protokollerinde tanınan haklarının Yüksek
Sözleşmeci Taraflar’dan biri tarafından ihlal edilmesinden
dolayı mağdur olduğunu öne süren her gerçek kişi,
hükümet dışı kuruluş veya kişi grupları Mahkeme’ye başvurabilir.
Yüksek Sözleşmeci Taraflar bu hakkın etkin bir şekilde
kullanılmasını hiçbir surette engel olmamayı taahhüt ederler.
Madde 35
Kabul edilebilirlik koşulları
1. Mahkeme’ye ancak, uluslararası hukukun genel olarak
kabul edilen ilkeleri uyarınca iç hukuk yollarının tüketilmesinden
sonra ve iç hukuktaki kesin karar tarihinden itibaren
altı aylık bir süre içinde başvurulabilir.
2. Mahkeme, 34. madde uyarınca sunulan bireysel başvuruları
aşağıda sayılı hallerde ele almaz:
a) Başvuru isimsiz ise; veya
b) Başvuru, Mahkemece daha önce incelenmiş ya da
uluslararası diğer bir soruşturma veya çözüm merciine
daha önceden sunulmuş bir başka başvuruyla esasen
aynı olup yeni olgular içermiyorsa.
3. Asağıdaki hallerde Mahkeme, 34. madde uyarınca sunulan
bireysel başvuruları kabul edilemez bulur:
a) Başvurunun konu bakımından Sözleşme veya Protokollerinin
hükümleriyle bağdaşmaması, dayanaktan
açıkça yoksun veya bireysel başvuru hakkının kötüye
kullanılması niteliğinde olması, veya;
22
b) Başvurucunun önemli bir zarar görmemiş olması; meğer
ki Sözleşme ve Protokolleri ile güvence altına alınan
insan haklarına saygı ilkesi başvurunun esastan incelenmesini
gerektirsin. Ancak ulusal bir mahkeme tarafından
gereği gibi incelenmemiş hiçbir dava bu gerekçe ile
reddedilemez.
4. Mahkeme bu maddeye göre kabul edilemez bulduğu
tüm başvuruları reddeder. Mahkeme, yargılamanın her aşamasında
bu yönde karar verilebilir.
Madde 36
Üçüncü taraf sıfatıyla davaya katılma
1. Kendi vatandaşlarından birinin başvucu konumunda olması
halinde, her Yüksek Sözleşmeci Taraf, Daire ve Büyük
Daire önündeki davalarda yazılı görüş sunma ve duruşmalara
katılma hakkına sahiptir.
2. Mahkeme başkanı, adaletin gereği gibi yerine getirilmesi
amacıyla, davaya taraf olmayan herhangi bir Yüksek
Sözleşmeci Taraf’ı ya da başvurucu dışında davayla ilgili her
kişiyi yazılı görüş sunmaya veya duruşmalara katılmaya davet
edebilir.
3. Bir Daire veya Büyük Daire önündeki her davada Avrupa
Konseyi İnsan Hakları Komiseri yazılı görüş sunabilir ve duruşmalara
katılabilir.
Madde 37
Kayıttan düşürme
1. Yargılamanın her aşamasında, Mahkeme aşağıdaki koşulların
oluştuğu kanısına varırsa bir başvurunun kayıttan
düşürülmesine karar verebilir:
23
a) başvuru sahibi davasını takip etme niyetinde değilse,
veya
b) ihtilaf çözümlenmişse, veya
c) Mahkeme’nin saptadığı herhangi bir başka gerekçeden
ötürü, başvurunun incelenmesinin sürdürülmesini
haklı kılan bir neden görülmezse.
Ancak, bu Sözleşme ve protokolleri ile güvence altına alınan
insan haklarına saygının gerekli kıldığı hallerde, Mahkeme
başvuruyu incelemeye devam eder.
2. Mahkeme, koşulların bunu haklı kıldığı kanısına varırsa,
bir başvurunun yeniden kayda alınmasını kararlaştırabilir.
Madde 38
Davanın çekişmeli yargı ilkesine uygun olarak
incelenmesi
1. Mahkeme, başvuruyu tarafların temsilcileriyle birlikte
inceler ve gerekirse, ilgili Yüksek Sözleşmeci Tarafların, etkin
olarak yürütülmesi için gerekli tüm kolaylıkları sağlayacakları
bir soruşturma yapar.
Madde 39
Dostane çözüm
1. Yargılamanın her aşamasında, Mahkeme, davanın bu
Sözleşme ve Protokolleri ile tanınan insan haklarına saygı
ilkesinden esinlenen bir dostane çözüm yoluyla sonuçlanmasını
sağlamak için taraflara yardımcı olabilir.
2. 1. fıkrada tanımlanan işlemler gizlidir.
3. Dostane çözüm durumunda Mahkeme, olayların ve ka24
bul edilen çözümün kısa bir özeti ile sınırlı bir kararla başvuruyu
kayıttan düşürür.
4. Bu karar, dostane çözüme ilişkin olarak kararda yer alan
esasların icrasını denetleyecek olan Bakanlar Komitesi’ne iletilir.
Madde 40
Duruşmanın kamuya açıklığı ve belgelere erişim
1. Mahkeme istisnai durumlarda aksini kararlaştırmadıkça,
duruşmalar kamuya açıktır.
2. Mahkeme Başkanı aksine karar vermedikçe, Yazı İşleri
Müdürlüğü’ne sunulan belgeler kamu erişimine açıktır.
Madde 41
Adil tazmin
Eğer Mahkeme bu Sözleşme ve Protokollerinin ihlal edildiğine
karar verirse ve ilgili Yüksek Sözleşmeci Taraf’ın iç
hukuku bu ihlalin sonuçlarını ancak kısmen ortadan kaldırabiliyorsa,
Mahkeme, gerektiği takdirde, zarar gören taraf
lehine adil bir tazmin verilmesine hükmeder.
Madde 42
Daire kararları
Dairelerin kararları, 44. maddenin 2. fıkrası hükmüne uygun
olarak kesinleşir.
Madde 43
Büyük Daire’ye gönderme
1. Bir Daire kararının verildiği tarihten itibaren üç ay içinde
ve istisnai durumlarda, dava taraflarından her biri davanın
Büyük Daire’ye gönderilmesini isteyebilir.
25
2. Büyük Daire bünyesinde beş yargıçtan oluşan bir kurul
istemi, eğer davada Sözleşme ve Protokollerinin yorumuna
ya da uygulanmasına ilişkin ya da genel nitelikte ciddi bir
sorun varsa, kabul eder.
3. Kurul istemi kabul ederse, Büyük Daire davayı karara
bağlar.
Madde 44
Kesin kararlar
1. Büyük Daire’nin kararı kesindir.
2. Bir Daire’nin kararı aşağıdaki durumlarda kesinleşir:
a) Taraflar davanın Büyük Daire’ye gönderilmesini istemediklerini
beyan ederlerse, veya
b) Karardan itibaren üç ay içinde davanın Büyük
Daire’ye gönderilmesi istenmezse, veya
c) Büyük Daire bünyesinde oluşturulan kurul 43. madde
çerçevesinde sunulan istemi reddederse.
3. Kesin karar yayınlanır.
Madde 45
Kararların gerekçesi
1. Esasa ilişkin kararlar ile başvuruların kabul edilebilirliğine
ya da kabul edilemezliğine ilişkin kararlar gerekçelidir.
2. Esasa ilişkin kararın içeriği, tamamen veya kısmen, tüm
yargıçların kanaatini oybirliği ile yansıtmadığı takdirde, her
yargıç kendi ayrık görüşünü belirtme hakkına sahiptir.
26
Madde 46
Kararların bağlayıcılığı ve infazı
1. Yüksek Sözleşmeci Taraflar, taraf oldukları davalarda
Mahkeme’nin verdiği kesinleşmiş kararlara uymayı taahhüt
ederler.
2. Mahkeme’nin kesinleşen kararı, infazını denetleyecek
olan Bakanlar Komitesi’ne gönderilir.
3. Bakanlar Komitesi, kesinleşen bir kararın infazının denetlenmesinin,
söz konusu kararın yorumundan kaynaklanan
bir zorluk nedeniyle engellendiği kanaatinde ise, bu
yorum konusunda karar vermesi için Mahkeme’ye başvurabilir.
Mahkeme’ye başvurma kararı, Komite toplantılarına
katılma hakkına sahip temsilcilerin üçte iki oy çokluğu ile
alınır.
4. Bakanlar Komitesi, bir Yüksek Sözleşmeci Taraf’ın, taraf
olduğu bir davada verilen kesin karara uygun davranmayı
reddettiği görüşünde ise, ilgili Taraf’a ihtarda bulunduktan
sonra, Komite toplantılarına katılmaya yetkili temsilcilerin
üçte iki oy çokluğu ile alınacak bir kararla, ilgili Taraf’ın 1.
fikrada öngörülen yükümlülüğünü yerine getirmediği meselesini
Mahkeme’ye intikal ettirebilir.
5. Mahkeme 1. fıkranın ihlal edildiğini tespit ederse, alınacak
önlemleri değerlendirmesi için davayı Bakanlar
Komitesi’ne gönderir. Mahkeme, eğer 1. fıkranın ihlal edilmediğini
saptarsa, davayı, incelemesine son verecek kararı
alması için Bakanlar Komitesi’ne iletir.
27
Madde 47
Danışma görüşleri
1. Mahkeme, Bakanlar Komitesi’nin istemi üzerine, Sözleşme
ve protokollerinin yorumlanması ile ilgili hukuki meseleler
konusunda danışma görüşleri verebilir.
2. Ancak bu görüşler, ne Sözleşme’nin 1. bölümünde ve
protokollerinde belirlenen hak ve özgürlüklerin içeriği veya
kapsamı ile ilgili sorunlara, ne de Mahkeme veya Bakanlar
Komitesi’nin Sözleşme’de öngörülen bir başvuru sonucunda
karara bağlamak durumunda kalabileceği diğer sorunlara
ilişkin olabilir.
3. Bakanlar Komitesi’nin Mahkeme’den görüş isteme kararı,
Komite’ye katılma hakkına sahip temsilcilerin oy çoğunluğuyla
alınır.
Madde 48
Mahkeme’nin danışma görüşü verme yetkisi
Mahkeme, Bakanlar Komitesi’nden gelen görüş isteminin
47. maddede tanımlandığı biçimiyle Mahkeme’nin yetki
alanına girip girmediğine karar verir.
Madde 49
Danışma görüşlerinin gerekçesi
1. Mahkeme’nin verdiği görüş gerekçelidir.
2. Görüş içeriği, tamamen veya kısmen, yargıçların kanaatlerini
oy birliği ile yansıtmadığı takdirde, her yargıç kendi
ayrık görüşünü belirtme hakkına sahiptir.
3. Mahkeme’nin verdiği görüş Bakanlar Komitesi’ne bildirilir.
28
Madde 50
Mahkeme’nin giderleri
Mahkeme’nin işleyiş giderleri, Avrupa Konseyi tarafından
karşılanır.
Madde 51
Yargıçların ayrıcalık ve dokunulmazlıkları
Yargıçlar görevlerinin ifasında Avrupa Konseyi Statüsü’nün
40. maddesinde ve bu madde uyarınca akdedilen anlaşmalarda
öngörülen ayrıcalık ve dokunulmazlıklardan yararlanır.
Bölüm III
Çeşitli Hükümler
Madde 52
Genel Sekreter tarafından yapılan incelemeler
Her Yüksek Sözleşmeci Taraf, Avrupa Konseyi Genel
Sekreteri’nin talebi üzerine, bu Sözleşme’nin tüm hükümlerinin
kendi iç hukukunda etkili uygulanmasına dair gerekli
açıklamaları sunacaktır.
Madde 53
Tanınmış insan haklarının korunması
Bu Sözleşme hükümlerinden hiçbiri, herhangi bir Yüksek
Sözleşmeci Taraf’ın yasalarına ve onun taraf olduğu başka
bir Sözleşme uyarınca tanınmış olabilecek insan hakları ve
temel özgürlükleri sınırlayacak veya onları ihlal edecek biçimde
yorumlanamaz.
29
Madde 54
Bakanlar Komitesi’nin yetkileri
Bu Sözleşme’nin hiçbir hükmü, Avrupa Konseyi Statüsü’nün
Bakanlar Komitesi’ne tanıdığı yetkileri ihlal etmez.
Madde 55
Diğer çözüm yollarına başvurmama
Yüksek Sözleşmeci Taraflar, özel uzlaşma halleri dışında,
bu Sözleşme’nin yorum ya da uygulamasından doğan bir
anlaşmazlığı, aralarında geçerli bir anlaşma, sözleşme veya
bildirgelere dayanarak, başvuru yolu ile, işbu Sözleşme’de
öngörülenlerin dışında bir yolla çözüme bağlamaktan karşılıklı
olarak vaz geçmeyi kabul ederler.
Madde 56
Ülkesel uygulama
1. Her devlet, onaylama sırasında veya daha sonra herhangi
bir zamanda, Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne göndereceği
bir bildirimle bu Sözleşme’nin, uluslararası ilişkilerini
yürüttüğü bütün ülke topraklarına veya bunlardan herhangi
birine, bu maddenin 4. fıkrası saklı kalmak kaydıyla, uygulanacağını
beyan edebilir.
2. Sözleşme, bildirimde belirtilen ülke toprak veya topraklarında,
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’nin bu bildirimi aldığı
tarihten itibaren otuz gün sonra uygulamaya konur.
3. Bu Sözleşme’nin hükümleri sözü geçen ülkelerde yerel
gereklilikler dikkate alınarak uygulanır.
4. Bu maddenin birinci fıkrası uyarınca bildirimde bulunmuş
olan her devlet, her zaman, bildiriminde belirtmiş olduğu
ülke toprağı veya ülke toprakları gerçek kişilerin,
30
hükümet dışı kuruluşların veya kişi gruplarının başvuruları
konusunda bu Sözleşme’nin 34. maddesinde öngörüldüğü
biçimde Mahkeme’nin yetkisini kabul ettiğini beyan edebilir.
Madde 57
Çekinceler
1. Bu Sözleşme’nin imzası ve onaylama belgesinin sunulması
sırasında her devlet, Sözleşme’nin belirli bir hükmü
hakkında, ülkesinde yürürlükte olan bir yasanın bu hükümle
bağdaşmazlığı konusunda bir çekince koyabilir. Bu madde
genel nitelikte çekinceler konmasına izin vermez.
2. Bu madde uyarınca konulacak her çekince, sözü edilen
yasayla ilgili kısa bir açıklama içerir.
Madde 58
Feshi ihbar
1. Bir Yüksek Sözleşmeci Taraf, bu Sözleşme’yi ancak
Sözleşme’ye taraf olduğu tarihten itibaren beş yıllık bir
sürenin geçmesinden sonra ve Avrupa Konseyi Genel
Sekreteri’ne altı ay önceden sunulacak bir ihbarla feshedebilir.
Genel Sekreter bunu diğer Yüksek Sözleşmeci Taraflar’a
bildirir.
2. Bu fesih işlemi, feshin etki doğurduğu tarihten önce gerçekleşmiş
ve yükümlülüklerin ihlali niteliğinde sayılabilecek
olan bir olayla ilgili olarak, söz konusu Yüksek Sözleşmeci
Taraf’ın bu Sözleşme’den doğan yükümlülüklerinden kurtulması
sonucunu doğurmaz.
3. Avrupa Konseyi üyeliği sona eren her Yüksek Sözleşmeci
Taraf’ın bu Sözleşme’ye de taraf sıfatı da aynı koşullarla
sona erer.
31
4. Sözleşme, 56. madde gereğince uygulanacağı beyan
edilmiş olan ülkelerle ilgili olarak, yukarıdaki fıkraların hükümleri
uyarınca feshedilebilir.
Madde 59
İmza ve onay
1. Bu Sözleşme, Avrupa Konseyi üyelerinin imzalarına açıktır.
Sözleşme onaylanacaktır. Onaylama belgeleri Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne verilecektir.
2. Avrupa Birliği bu Sözleşme’ye katılabilir.
3. Bu Sözleşme, on onaylama belgesinin verilmesinden
sonra yürürlüğe girecektir.
4. Sözleşme’yi daha sonra onaylayacak olan imzacılar için
Sözleşme, onaylama belgesinin verilmesinden itibaren yürürlüğe
girecektir.
5. Avrupa Konseyi Genel Sekreteri, Sözleşme’nin yürürlüğe
girdiğini, Sözleşme’yi onaylayan Yüksek Sözleşmeci
Taraflar’ın adlarını ve daha sonra gelecek olan onaylama
belgelerinin verilişini bütün Avrupa Konseyi üyelerine bildirecektir.
Bu Sözleşme, Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her
iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve
İngilizce tek bir nüsha halinde 4 Kasım 1950’de Roma’da
düzenlenmiştir. Genel Sekreter bunun tasdikli örneklerini
imza eden bütün devletlere gönderecektir.
32
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme’ye
Ek Protokol No.1
Paris, 20.III.1952
Bu Protokol’ü imzalayan Avrupa Konseyi üyesi hükümetler,
Roma’da 4 Kasım 1950 tarihinde imza edilmiş bulunan
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına ilişkin
Sözleşme’nin (aşağıda “Sözleşme” diye anılmıştır) birinci
bölümünde belirtilenler dışında bazı hak ve özgürlüklerin
ortak güvenceye bağlanmasını sağlamak amacıyla gerekli
tedbirleri almayı kararlaştırarak,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
Mülkiyetin korunması
Her gerçek ve tüzel kişinin mal ve mülk dokunulmazlığına
saygı gösterilmesini isteme hakkı vardır. Bir kimse, ancak
kamu yararı sebebiyle ve yasada öngörülen koşullara ve
uluslararası hukukun genel ilkelerine uygun olarak mal ve
mülkünden yoksun bırakılabilir.
Yukarıdaki hükümler, devletlerin, mülkiyetin kamu yararına
uygun olarak kullanılmasını düzenlemek veya vergilerin ya
da başka katkıların veya para cezalarının ödenmesini sağlamak
için gerekli gördükleri yasaları uygulama konusunda
sahip oldukları hakka halel getirmez.
33
Madde 2
Eğitim hakkı
Hiç kimse eğitim hakkından yoksun bırakılamaz. Devlet,
eğitim ve öğretim alanında yükleneceği görevlerin yerine
getirilmesinde, ana ve babanın bu eğitim ve öğretimin kendi
dini ve felsefi inançlarına göre yapılmasını sağlama haklarına
saygı gösterir.
Madde 3
Serbest seçim hakkı
Yüksek Sözleşmeci Taraflar, yasama organının seçilmesinde
halkın kanaatlerinin özgürce açıklanmasını sağlayacak şartlar
içinde, makul aralıklarla, gizli oyla serbest seçimler yapmayı
taahhüt ederler.
Madde 4
Ülkesel uygulama
Her Yüksek Sözleşmeci Taraf, bu Protokol’ün imzası veya
onaylanması sırasında ya da daha sonra herhangi bir zamanda,
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne yapacağı bir
bildirimle, uluslararası ilişkilerinden sorumlu olduğu ve sözü
geçen bildirimde belirttiği ülkelerde bu Protokol hükümlerinin
ne ölçüde uygulanacağını taahhüt ettiğini açıklayabilir.
Yukarıdaki fıkra uyarınca bir bildirimde bulunmuş olan her
Yüksek Sözleşmeci Taraf, zaman zaman yapacağı yeni bildirimlerle
daha önceki beyanlarının koşullarını değiştirebilir
veya bu Protokol hükümlerinin bu tür herhangi bir ülkede
uygulanmasına son verildiğini bildirebilir.
Bu madde uyarınca yapılmış olan bir bildirim, Sözleşme’nin
56. maddesinin 1. fıkrasına uygun olarak yapılmış sayılır.
34
Madde 5
Sözleşme ile bağlantı
Yüksek Sözleşmeci Taraflar, bu Protokol’ün 1, 2, 3 ve 4.
maddelerini Sözleşme’ye ek maddeler olarak kabul ederler
ve Sözleşme’nin bütün hükümleri buna göre uygulanır.
Madde 6
İmza ve onay
Bu Protokol, Sözleşme’yi imza eden Avrupa Konseyi
Üyeleri’nin imzalarına açıktır. Bu Protokol, Sözleşme ile birlikte
veya ondan sonra onaylanacaktır. Protokol on onaylama
belgesinin verilmesinden sonra yürürlüğe girecektir.
Daha sonra onaylayan imzacı devletler bakımından Protokol,
onaylama belgesinin verildiği tarihten itibaren yürürlüğe
girer.
Onaylama belgeleri Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne verilecek,
o da onaylayan devletlerin adlarını bütün üyelerine
bildirecektir.
Bu Protokol, Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her
iki metin de aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve
İngilizce tek bir nüsha halinde 20 Mart 1952’de Paris’te düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bunun tasdikli örneklerini imza
eden bütün devletlere gönderecektir.
35
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme
ile bu Sözleşme’ye ek birinci Protokol’de
tanınmış bulunan haklardan ve özgürlüklerden
başka haklar ve özgürlükler tanıyan
Protokol No. 4
Strazburg, 16.IX.1963
Bu Protokol’ü imzalayan Avrupa Konseyi üyesi hükümetler,
Roma’da 4 Kasım 1950 tarihinde imza edilmiş bulunan
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin
Sözleşme’nin (aşağıda “Sözleşme” diye anılmıştır) birinci
bölümünde ve 20 Mart 1952 tarihinde Paris’te imzalanmış
olan Sözleşme’ye Ek Birinci Protokol’ün 1, 2 ve 3. maddelerinde
tanınmış bulunanlardan başka bazı hak ve özgürlüklerin
ortak güvenceye bağlanmasını sağlamak amacıyla
gerekli tedbirleri almayı kararlaştırarak,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
Borçtan dolayı özgürlüğünden yoksun bırakılma
yasağı
Hiç kimse, yalnızca akdî ilişkiden doğan bir yükümlülüğü yerine
getirememiş olmasından dolayı özgürlüğünden yoksun
bırakılamaz.
36
Madde 2
Serbest dolaşım özgürlüğü
1. Bir devletin ülkesi içinde usulüne uygun olarak bulunan
herkes, orada serbestçe dolaşma ve ikametgahını seçebilme
hakkına sahiptir.
2. Herkes, kendi ülkesi de dahil, herhangi bir ülkeyi terk
etmekte serbesttir.
3. Bu haklar, ancak ulusal güvenlik, kamu emniyeti, kamu
düzeninin korunması, suç işlenmesinin önlenmesi, sağlık ve
ahlakın veya başkalarının hak ve özgürlüklerinin korunması
için, demokratik bir toplumda zorunlu tedbirler olarak ve
yasayla öngörülmüş sınırlamalara tabi tutulabilir.
4. Bu maddenin 1. fıkrasında sayılan haklar, belli yerlerde,
yasayla konmuş ve demokratik bir toplumda kamu yararının
gerektirdiği sınırlamalara tabi tutulabilir.
Madde 3
Vatandaşların sınır dışı edilmeleri yasağı
1. Hiç kimse, tek başına ya da toplu olarak, uyruğu bulunduğu
devletin ülkesinden sınır dışı edilemez.
2. Hiç kimse, uyruğunda bulunduğu devletin ülkesine girme
hakkından yoksun bırakılamaz.
Madde 4
Yabancıların topluca sınır dışı edilmeleri yasağı
Yabancıların toplu olarak sınır dışı edilmesi yasaktır.
37
Madde 5
Ülkesel uygulama
1. Her Yüksek Sözleşmeci Taraf, bu Protokol’ün imzalanması
veya onaylanması sırasında ya da daha sonra herhangi
bir zamanda, Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne yapacağı
bir bildirimle, uluslararası ilişkilerinden sorumlu olduğu ve
sözü geçen bildirimde belirttiği ülkelerde bu Protokol hükümlerinin
ne ölçüde uygulanacağını taahhüt ettiğini açıklayabilir.
2. Yukarıdaki fıkra uyarınca bir bildirimde bulunmuş olan
her Yüksek Sözleşmeci Taraf, zaman zaman yapacağı yeni
bildirimlerle, daha önceki beyanlarının koşullarını değiştirebilir
veya bu Protokol hükümlerinin bu tür herhangi bir
ülkede uygulanmasına son verildiğini bildirebilir.
3. Bu madde uyarınca yapılmış olan bir bildirim,
Sözleşme’nin 56. maddesinin 1. fıkrasına uygun olarak yapılmış
sayılır.
4. Onaylama veya kabul sonucunda bu Protokol’ün uygulandığı
herhangi bir devletin ülkesi ve bu madde uyarınca
sözü geçen devlet tarafından yapılmış bildirime göre bu
Protokol’ün uygulandığı ülkelerin her biri, 2. ve 3. maddelerde
sözü edilen devlet ülkesi deyimi bakımından ayrı ayrı
ülkeler olarak kabul edilir.
5. Bu maddenin 1. ve 2. fıkraları uyarınca beyanda bulunan
her devlet, sonradan her zaman bu beyanın ilgili olduğu
ülke veya ülkeler lehine, Mahkeme’nin, işbu Protokol’ün 1,
2, 3 ve 4. maddelerinden herhangi birine ya da hepsine ilişkin
olarak her gerçek kişiden, hükümet dışı her kuruluştan
veya her kişi grubundan Sözleşme’nin 34. maddesi uyarınca
başvuruları alma yetkisini kabul ettiğini beyan edebilir.
38
Madde 6
Sözleşme ile bağlantı
Yüksek Sözleşmeci Taraflar, bu Protokol’ün 1’den 5’e kadar
olan maddelerini Sözleşme’ye ek maddeler olarak kabul
ederler ve Sözleşme’nin bütün hükümleri buna göre uygulanır.
Madde 7
İmza ve onay
1. Bu Protokol, Sözleşme’yi imza eden Avrupa Konseyi
üyelerinin imzalarına açıktır. Bu Protokol, Sözleşme ile birlikte
veya ondan sonra onaylanacaktır. Protokol beş onaylama
belgesinin verilmesinden sonra yürürlüğe girecektir. Daha
sonra onaylayan imzacı devletler bakımından Protokol,
onaylama belgesinin verildiği tarihten itibaren yürürlüğe girer.
2. Onaylama belgeleri, Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne
verilecek, o da onaylayan devletlerin adlarını bütün üyelere
bildirecektir.
Bu Protokol, imza yetkisini haiz kişilerce imzalanmış olup,
Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her iki metin de
aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve İngilizce tek
bir nüsha halinde 16 Eylül 1963’te Strazburg’da düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bunun tasdikli örneklerini imza eden
bütün devletlere gönderecektir.
39
İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme’ye ek,
Ölüm Cezasının Kaldırılmasına Dair
Protokol No. 6
Strazburg, 28.IV.1983
Roma’da 6 Kasım 1950’de imzalanan İnsan Hakları ve
Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme’yi (aşağıda
“Sözleşme” diye anılmıştır) imzalayan Avrupa Konseyi
üyesi devletler,
Avrupa Konseyi üyesi devletlerin birçoğunda yer alan gelişmelerin
ölüm cezasının kaldırılması yolunda genel bir eğilimi
ifade ettiğini göz önünde bulundurarak,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
Ölüm cezasının kaldırılması
Ölüm cezası kaldırılmıştır. Hiç kimse bu cezaya çarptırılamaz
ve idam edilemez.
Madde 2
Savaş zamanında ölüm cezası
Bir devlet, yasalarında savaş veya yakın savaş tehlikesi zamanında
işlenmiş olan fiiller için ölüm cezasını öngörebilir;
bu ceza ancak yasanın belirlediği hallerde ve onun hükümlerine
uygun olarak uygulanabilir. İlgili devlet, söz konusu
yasanın bu duruma ilişkin hükümlerini Avrupa Konseyi Genel
Sekreteri’ne bildirir.
40
Madde 3
Askıya alma yasağı
Sözleşme’nin 15. maddesine dayanılarak bu Protokol’ün
hükümleri ihlal edilemez.
Madde 4
Çekince koyma yasağı
Sözleşme’nin 57. maddesine dayanılarak bu Protokol’ün
hükümleriyle ilgili hiçbir çekince konulamaz.
Madde 5
Ülkesel uygulama
1. Her devlet, imza sırasında veya onaylama, kabul ya da
katılma belgesinin verilmesi sırasında, bu Protokol’ün uygulanacağı
ülkeyi veya ülkeleri belirleyebilir.
2. Her devlet, daha sonra herhangi bir zamanda, Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne yapacağı bir bildirimle belirteceği
başka herhangi bir ülkenin bu Protokol’ün uygulanma kapsamına
alınmış olduğunu beyan edebilir. Bu ülke bakımından
Protokol, bildirimin Genel Sekreter tarafından alınışını izleyen
ayın birinci günü yürürlüğe girer.
3. Yukarıdaki iki fıkra uyarınca yapılan her bildirim, Genel
Sekreter’e gönderilecek bir ihbarla, bildirimde belirtilen ülkeyle
ilgili olarak geri alınabilir. Geri alma, Genel Sekreter’in
ihbarı alışını izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
Madde 6
Sözleşme ile bağlantı
Taraf Devletler bu Protokol’ün 1’den 5’e kadar olan maddelerini
Sözleşme’ye ek maddeler olarak kabul ederler ve
Sözleşme’nin bütün hükümleri buna göre uygulanır.
41
Madde 7
İmza ve onay
Bu Protokol, Sözleşme’yi imzalamış olan Avrupa Konseyi
üyesi devletlerin imzalarına açıktır. Protokol, onaylama, kabul
veya uygun bulmaya sunulacaktır. Avrupa Konseyi üyesi
bir devlet, aynı zamanda veya daha önceden Sözleşme’yi
onaylamadıkça, bu Protokol’ü onaylayamaz, kabul edemez
veya uygun bulamaz. Onaylama, kabul veya uygun bulma
belgeleri Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne verilir.
Madde 8
Yürürlüğe giriş
1. Bu Protokol, beş Avrupa Konseyi üyesi devletin 7. madde
hükümleri uyarınca Protokol’le bağlanma hususundaki
rızalarını bildirdikleri tarihi izleyen ayın birinci günü yürürlüğe
girer.
2. Protokol’le bağlanma hususundaki rızalarını daha sonra
bildiren Sözleşmeci Devletler açısından, bu Protokol onaylama
belgesinin verilmesi, kabul edilmesi ya da onaylanması
tarihini izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
Madde 9
Saklama işlevleri
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri,
a) her imzalamayı,
b) her onaylama, kabul veya uygun bulma belgesinin
verilişini,
c) 5 ve 8. maddeler uyarınca bu Protokol’ün her yürürlüğe
giriş tarihini,
42
d) bu Protokol’e ilişkin başka her türlü işlem, ihbar veya
bildirimi
Konsey üyesi devletlere bildirir.
Bu Protokol,
İmza yetkisini haiz kişilerce imzalanmış olup,
Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her iki metin de
aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve İngilizce tek
bir nüsha halinde 28 Nisan 1983’te Strazburg’da düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bunun tasdikli örneklerini imza eden
bütün devletlere gönderecektir.
43
İnsan Hakları Ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme’ye
ek 7 Numaralı Protokol
Strazburg, 22.XI.1984
4 Kasım 1950 tarihinde Roma’da imzalanan İnsan Hakları
ve Temel Özgürlüklerin Korunması’na İlişkin Sözleşme (bundan
böyle “Sözleşme” diye anılmıştır) yoluyla belirli hak ve
özgürlüklerin ortak güvenceye bağlanmasını sağlamak için
daha ileri adımlar atmayı kararlaştıran ve burada imzası bulunan
Avrupa Konseyi üyesi ülkeler,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
Yabancıların sınır dışı edilmelerine
ilişkin usuli güvenceler
1. Bir devletin ülkesinde kurallara uygun olarak ikamet
eden bir yabancı, yasaya uygun şekilde verilmiş bir kararın
uygulanması dışında sınır dışı edilemez ve bu durumda bir
kimse,
a) sınır dışı edilmesine karşı gerekçeler öne sürebilme,
b) durumunu yeniden inceletme,
c) yukarıdaki amaçlarla, yetkili bir merci önünde veya
bu merci tarafından tayin edilecek biri ya da birileri
önünde kendini temsil ettirme
hakkını haiz olacaktır.
44
2. Sınır dışı edilmenin kamu düzeni yararı ya da ulusal
güvenlik nedenleri açısından gerektiği hallerde, bir yabancı
yukarıdaki 1. maddenin a, b ve c bentlerinde öngörülen
haklarını kullanmadan sınır dışı edilebilir.
Madde 2
Cezai konularda iki dereceli yargılanma hakkı
1. Bir mahkeme tarafından cezai bir suçtan mahkum edilen
her kişi, mahkumiyet ya da ceza hükmünü daha yüksek
bir mahkemeye yeniden inceletme hakkını haiz olacaktır. Bu
hakkın kullanılması, kullanılabilme gerekçeleri de dahil olmak
üzere, yasayla düzenlenir.
2. Bu hakkın kullanılması, yasada düzenlenmiş haliyle
önem derecesi düşük suçlar bakımından ya da ilgilinin birinci
derece mahkemesi olarak en yüksek mahkemede yargılandığı
veya beraatini müteakip bunun temyiz edilmesi üzerine
verilen mahkumiyet hallerinde istisnaya tabi tutulabilir.
Madde 3
Adli hata halinde tazminat hakkı
Bir kişinin, kesin bir kararla cezai bir suçtan mahkum edilmesi
ve sonradan yeni veya yakın zamanda keşfedilmiş bir
delilin kesinlikle yanlış bir adalet uygulaması olduğunu göstermesi
veya kişinin affedilmesi nedeniyle cezai kararın iptal
edilmesi halinde, bilinmeyen delilin açıklanmamış olmasının
tamamen veya kısmen o kişiye atfedildiğinin ispatlandığı
haller dışında, böyle bir mahkumiyet sonucunda cezaya
maruz kalan kişi, ilgili devletin yasası ve uygulamasına göre
tazmin edilecektir.
45
Madde 4
Aynı suçtan iki kez yargılanmama ve
cezalandırılmama hakkı
1. Hiç kimse bir devletin ceza yargılaması usulüne ve yasaya
uygun olarak kesin bir hükümle mahkum edildiği ya da
beraat ettiği bir suçtan dolayı aynı devletin yargısal yetkisi
altındaki yargılama usulleri çerçevesinde yeniden yargılanamaz
veya mahkum edilemez.
2. Yukarıdaki fıkra hükümleri, yeni veya yakın zamanda
ortaya çıkarılan delillerin veya önceki muamelelerde davanın
sonucunu etkileyebilecek esaslı bir kusurun varlığı durumunda,
ilgili devletin ceza yargılaması usulü ve yasasına
uygun olarak davanın yeniden açılmasını engellemez.
3. Sözleşme’nin 15. maddesi çerçevesinde bu madde ile
derpiş olunan yükümlülüklere aykırı hiçbir tedbir alınamaz.
Madde 5
Eşler arasında eşitlik
Eşler evlilikte, evlilik süresince ve evliliğin sona ermesi durumunda,
kendi aralarında ve çocukları ile ilişkilerinde medeni
haklar ve sorumluluklardan eşit şekilde yararlanırlar.
Bu madde devletlerin çocuklar yararına gereken tedbirleri
almalarını engellemez.
Madde 6
Ülkesel uygulama
1. Her devlet imzalama veya onay, kabul ya da uygun bulma
belgesinin verilmesi sırasında bu Protokol’ün uygulanacağı
toprak ya da toprakları belirtir ve bu toprak veya topraklara
uygulayacağı işbu Protokol hükümlerini ne ölçüde
yükümlendiğini ifade eder.
46
2. Her devlet daha sonraki herhangi bir tarihte Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne hitaben yapacağı bir beyanla,
bu Protokol’ün uygulanmasını, beyanda belirtilen herhangi
diğer bir toprağa da genişletebilir. Bu durumdaki bir toprak
bakımından, Protokol, Genel Sekreter’in böyle bir beyanı
teslim aldığı tarihten itibaren iki aylık bir sürenin bitişini izleyen
ayın ilk günü yürürlüğe girer.
3. Yukarıdaki iki fıkra uyarınca yapılan herhangi bir beyan,
böyle bir beyanda belirtilen toprak açısından, Genel
Sekreter’e hitaben yapılan bir bildirim ile geri alınabilir veya
değiştirilebilir. Geri alma veya değiştirme, bildirimin Genel
Sekreter’e tesliminden sonraki iki aylık sürenin bitimini izleyen
ay başında yürürlüğe girer.
4. Bu madde uyarınca yapılan beyan, Sözleşme’nin 56.
maddesinin 1. fıkrası uygun olarak yapılmış sayılır.
5. Onaylama, kabul ya da uygun bulma işlemi sonucu bu
Protokol’ün uygulanacağı herhangi bir devlet toprağı ve bu
madde uyarınca o devlet tarafından yapılan beyana binaen
bu Protokol’ün uygulanacağı topraklardan her biri, 1. maddede
atıfta bulunulan anlamıyla bir devletin ülkesinden ayrı
topraklar olarak mütalaa edilebilir.
6. Bu maddenin 1. ve 2. fıkraları uyarınca beyanda bulunan
her devlet, sonradan her zaman bu beyanın ilgili olduğu
ülke veya ülkeler lehine, Mahkeme’nin, işbu Protokol’ün
1’den 5’e kadar olan maddelerinden herhangi birine ya da
hepsine ilişkin olarak her gerçek kişiden, hükümet dışı her
kuruluştan veya her kişi grubundan Sözleşme’nin 34. maddesi
uyarınca başvuruları alma yetkisini kabul ettiğini beyan
edebilir.
47
Madde 7
Sözleşme ile bağlantı
Taraf devletler, bu Protokol’ün 1’den 6’ya kadar olan maddelerini
Sözleşme’nin ek maddeleri olarak değerlendireceklerdir
ve Sözleşme’nin tüm hükümleri buna göre uygulanacaktır.
Madde 8
İmza ve onay
Bu Protokol, Sözleşme’yi imza eden Avrupa Konseyi üyesi
ülkelerin imzasına açıktır. Bu Protokol onaylama, kabul ya da
uygun bulma ile yürürlüğe girecektir. Avrupa Konseyi üyesi
bir devlet aynı anda ya da daha önceden Sözleşme’yi onaylamadan
bu Protokol’ü onaylayamaz, kabul edemez ya da
uygun bulamaz. Onay, kabul ya da uygun bulma belgeleri
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne tevdi edilecektir.
Madde 9
Yürürlüğe giriş
1. Bu Protokol, Avrupa Konseyi üyesi yedi devletin 8. madde
hükümlerine uygun bir şekilde bu Protokol’e bağlı kalacaklarını
ifade ettikleri tarihten itibaren iki aylık bir sürenin
bitişini izleyen ayın ilk günü yürürlüğe girecektir.
2. Herhangi bir üye devletin sonradan bu Protokol’e katılması
durumunda, Protokol, o devlet açısından onaylama,
kabul ya da uygun bulma belgesinin tevdi edildiği tarihten
itibaren iki aylık bir sürenin bitişini izleyen ayın ilk günü yürürlüğe
girecektir.
48
Madde 10
Saklama işlevleri
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri,
a) her imzalamayı,
b) onay, kabul veya uygun bir şekilde bu Protokol’ün
yürürlülük kazanacağı her tarihi,
c) 6. ve 9. maddelere uygun bir şekilde bu Protokol’ün
yürürlülüğe gireceği her tarihi,
d) bu Protokol ile ilgili her türlü başka işlemi, bildirimi
ya da beyanı,
Konsey üyesi devletlere bildirir.
Bu Protokol,
İmza yetkisini haiz kişilerce imzalanmış olup,
Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her iki metin de
aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve İngilizce tek
bir nüsha halinde 22 Kasım 1984’te Strazburg’da düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bunun tasdikli örneklerini imza eden
bütün devletlere gönderecektir.
49
İnsan Hakları Ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme’ye
ek 12 Numaralı Protokol
Roma, 4.XI.2000
Aşağıda imzası bulunan Avrupa Konseyi üyesi Devletler,
Tüm insanların hukuk önünde eşit oldukları ve hukuk tarafından
eşit derecede korunma hakkına sahip oldukları temel
ilkesinden hareketle;
Roma’da 4 Kasım 1950 tarihinde imzalanmış olan İnsan
Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme
(aşağıda “Sözleşme” olarak anılacaktır.) çerçevesinde,
ayrımcılığın genel olarak yasaklanmasının topluca uygulanması
yoluyla herkesin eşit olduğunun vurgulanması için gerekli
tedbirleri almayı kararlaştırarak;
Ayrımcılık yapılmaması ilkesinin, Taraf Devletleri, tam ve
etkin bir eşitlik sağlamak amacıyla objektif ve makul gerekçelere
dayanan tedbirler almaktan alıkoymadığını vurgulayarak,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
Ayrımcılığın genel olarak yasaklanması
1. Hukuken temin edilmiş olan tüm haklardan yararlanma,
cinsiyet, ırk, renk, dil, din, siyasi veya diğer kanaatler, ulusal
ve sosyal köken, ulusal bir azınlığa mensup olma, servet,
doğum veya herhangi bir diğer statü bakımından hiçbir ay50
rımcılık yapılmadan sağlanır.
2. Hiç kimse, 1. paragrafta belirtildiği şekilde hiçbir gerekçeyle,
hiçbir kamu makamı tarafından ayrımcılığa maruz bırakılamaz.
Madde 2
Ülkesel uygulama
1. Her Devlet imzalama veya onay, kabul ya da uygun bulma
belgesinin verilmesi sırasında bu Protokol’ün uygulanacağı
toprak ya da toprakları belirtir.
2. Her Devlet daha sonraki herhangi bir tarihte Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne hitaben bulunacağı bir beyanla,
bu Protokol’ün uygulanmasını, işbu beyanda belirtilen diğer
bir toprağa genişletebilir. Bu durumda, Protokol, Genel
Sekreter’in böyle bir beyanı teslim aldığı tarihten sonraki üç
aylık sürenin bitimini izleyen ayın ilk günü belirtilen toprak
bakımından yürürlüğe girer.
3. Yukarıdaki iki fıkra uyarınca bulunulan herhangi bir beyan,
böyle bir beyanda belirtilen toprak açısından, Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne hitaben yapılan bir bildirim ile
geri alınabilir veya değiştirilebilir. Geri alma ve değiştirme,
Genel Sekreter’in bu bildirimi teslim aldığı tarihten sonraki
üç aylık sürenin bitimini izleyen ayın ilk günü yürürlüğe girer.
4. Bu madde uyarınca bulunulan bir beyan, Sözleşme’nin
56. maddesinin 1. fıkrasına uygun olarak gerçekleştirilmiş
sayılır.
5. Bu Madde’nin 1. veya 2. fıkraları uyarınca beyanda bulunan
her Devlet, daha sonraki herhangi bir tarihte, bu beyanda
belirtilen ülke veya ülkelerle ilgili olarak, Mahkeme’nin,
51
her gerçek kişiden, sivil toplum kuruluşundan veya her
kişi grubundan Sözleşme’nin 34. maddesine göre ve işbu
Protokol’ün 1. maddesi uyarınca başvuruları alma yetkisini
kabul ettiğini beyan edebilir.
Madde 3
Sözleşme ile bağlantı
Taraf Devletler bu Protokol’ün 1’den 2’ye kadar olan maddelerini
Sözleşme’ye ek maddeler olarak kabul ederler ve
Sözleşme’nin bütün hükümleri buna göre uygulanır.
Madde 4
İmza ve onay
Bu Protokol, Sözleşme’yi imzalamış olan Avrupa Konseyi
üyesi devletlerin imzalarına açıktır. Protokol, onaylama, kabul
veya uygun bulmaya sunulacaktır. Avrupa Konseyi üyesi
bir devlet, aynı zamanda veya daha önceden Sözleşme’yi
onaylamadıkça, bu Protokol’ü onaylayamaz, kabul edemez
veya uygun bulamaz. Onaylama, kabul veya uygun bulma
belgeleri Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne verilir.
Madde 5
Yürürlüğe giriş
1. Bu Protokol, on Avrupa Konseyi üyesi devletin 4. madde
hükümleri uyarınca Protokol’ün bağlayıcı olması hususundaki
rızalarını bildirdikleri tarihten itibaren üç aylık bir süreyi
izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
2. Bu Protokol’le bağlanma hususundaki rızalarını daha
sonra bildiren üye Devletler için Protokol, onay, kabul ya da
uygun bulma belgesini teslim ettikleri tarihten itibaren üç
aylık bir süreyi izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
52
Madde 6
Saklama işlevleri
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri,
a) her imzalamayı,
b) her onaylama, kabul veya uygun bulma belgesinin
verilişini,
c) bu Protokol’ün 2. ve 5. maddeler uyarınca her yürürlüğe
giriş tarihini,
d) bu Protokol’e ilişkin başka her türlü işlem, ihbar veya
bildirimi
Konsey üyesi devletlere bildirir.
Bu Protokol,
İmza yetkisini haiz kişilerce imzalanmış olup,
Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her iki metin de
aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve İngilizce tek
bir nüsha halinde 4 Kasım 2000 tarihinde Roma’da düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bu Protokol’ün tasdikli örneklerini
imza eden bütün Avrupa Konseyi üyesi Devletlere gönderecektir.
53
İnsan Hakları Ve Temel Özgürlüklerin
Korunmasına İlişkin Sözleşme’ye ek,
ölüm cezasının her durumda kaldırılmasına dair
13 Numaralı Protokol
Vilnius, 3.V.2002
Aşağıda imzası bulunan Avrupa Konseyi üyesi Devletler,
Demokratik bir toplumda herkesin yaşama hakkının temel
bir değer olduğu ve ölüm cezasının kaldırılmasının bu hakkın
korunmasında ve tüm insanların sahip olduğu onurun
tanınmasında büyük önem taşıdığı inancıyla;
Roma’da 4 Kasım 1950 tarihinde imzalanan İnsan Hakları
ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Sözleşme’nin
(aşağıda “Sözleşme” olarak anılacaktır.) teminat altına aldığı
yaşama hakkının korunmasını pekiştirmek dileğiyle;
Strazburg’da 28 Nisan 1983 tarihinde imzalanan
Sözleşme’ye Ek, Ölüm Cezasının Kaldırılmasına Dair 6 Numaralı
Protokol’ün savaş ya da yakın savaş tehlikesi zamanında
işlenmiş olan fiiller için verilen ölüm cezalarını Sözleşme
dışı tuttuğunu göz önünde bulundurarak;
Ölüm cezasını her tür durumda kaldırmak için son adımı atmaya
karar vererek,
Aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
54
Madde 1
Ölüm cezasının kaldırılması
Ölüm cezası kaldırılmıştır. Hiç kimse bu cezaya çarptırılamaz
ve idam edilemez.
Madde 2
Askıya alma yasağı
Sözleşme’nin 15. maddesine dayanılarak bu Protokol’ün
hükümleri askıya alınamaz.
Madde 3
Çekince koyma yasağı
Sözleşme’nin 57. maddesine dayanılarak bu Protokol’ün
hükümleriyle ilgili hiçbir çekince konulamaz.
Madde 4
Ülkesel uygulama
1. Her devlet, imza sırasında veya onaylama, kabul ya da
uygun bulma belgesinin verilmesi sırasında, bu Protokol’ün
uygulanacağı ülkeyi veya ülkeleri belirleyebilir.
2. Her devlet, daha sonra herhangi bir zamanda, Avrupa
Konseyi Genel Sekreteri’ne yapacağı bir bildirimle belirteceği
başka herhangi bir ülkenin bu Protokol’ün uygulanma
kapsamına alınmış olduğunu beyan edebilir. Bu ülke bakımından
Protokol, bildirimin Genel Sekreter tarafından teslim
alınışından sonra üç aylık bir süreyi izleyen ayın birinci günü
yürürlüğe girer.
3. Yukarıdaki iki fıkra uyarınca yapılan her bildirim, Genel
Sekreter’e gönderilecek bir ihbarla, bildirimde belirtilen ülkeyle
ilgili olarak geri çekilebilir ya da değiştirilebilir. Geri
55
çekme ya da değiştirme, ihbarın Genel Sekreter tarafından
teslim alınışından sonra üç aylık bir süreyi izleyen ayın birinci
günü yürürlüğe girer.
Madde 5
Sözleşme ile bağlantı
Taraf Devletler bu Protokol’ün 1’den 4’e kadar olan maddelerini
Sözleşme’ye ek maddeler olarak kabul ederler ve
Sözleşme’nin bütün hükümleri buna göre uygulanır.
Madde 6
İmza ve onay
Bu Protokol, Sözleşme’yi imzalamış olan Avrupa Konseyi
üyesi devletlerin imzalarına açıktır. Protokol, onaylama, kabul
veya uygun bulmaya sunulacaktır. Avrupa Konseyi üyesi
bir devlet, aynı zamanda veya daha önceden Sözleşme’yi
onaylamadıkça, bu Protokol’ü onaylayamaz, kabul edemez
veya uygun bulamaz. Onaylama, kabul veya uygun bulma
belgeleri Avrupa Konseyi Genel Sekreteri’ne verilir.
Madde 7
Yürürlüğe giriş
1. Bu Protokol, on Avrupa Konseyi üyesi devletin 6. madde
hükümleri uyarınca Protokol’ün bağlayıcı olması hususundaki
rızalarını bildirdikleri tarihten itibaren üç aylık bir süreyi
izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
2. Bu Protokol’le bağlanma hususundaki rızalarını daha
sonra bildiren üye Devletler için Protokol, onay, kabul ya da
uygun bulma belgesini teslim ettikleri tarihten itibaren üç
aylık bir süreyi izleyen ayın birinci günü yürürlüğe girer.
56
Madde 8
Saklama işlevleri
Avrupa Konseyi Genel Sekreteri,
a) her imzalamayı,
b) her onaylama, kabul veya uygun bulma belgesinin
verilişini,
c) bu Protokol’ün 4. ve 7. maddeler uyarınca her yürürlüğe
giriş tarihini,
d) bu Protokol’e ilişkin başka her türlü işlem, ihbar veya
bildirimi
Konsey üyesi devletlere bildirir.
Bu Protokol,
İmza yetkisini haiz kişilerce imzalanmış olup,
Avrupa Konseyi arşivlerinde saklanmak ve her iki metin de
aynı derecede geçerli olmak üzere Fransızca ve İngilizce tek
bir nüsha halinde 3 Mayıs 2002 tarihinde Vilnius’da düzenlenmiştir.
Genel Sekreter bu Protokol’ün tasdikli örneklerini
imza eden bütün Avrupa Konseyi üyesi Devletlere gönderecektir.